تاریخچه
پیشینه آگهی‌نما به اولین تمدن‌ها باز می‌گردد و ما در تاریخ مصر باستان به ستونهای سنگی اوبلیسک برمی‌خوریم که ستون‌هایی چهاروجهی با نوک هرمی شکل هستند و از سنگ یک‌تکه ساخته شده‌اند، این ستون‌ها نه تنها جنبه تزئینی داشته‌اند بلکه برای ترویج مذهب مصریان باستان به کار می‌رفته‌اند و بر روی آنها جملات مذهبی و دعاهای مختلف کنده کاری شده‌اند. همچنین اوبلیسک‌هایی وجود دارند که بر روی آن‌ها قوانین مهم کشوری نبشته شده‌اند و در معرض دید عموم قرار می‌گرفته‌اند. هرچند مطالب موجود بر این ستونها محدود به موارد مذهبی و سیاسی است، اما بدون شک در تعریف امروز از تبلیغات می‌گنجد.

نخستین قدم‌ها در مسیر تبلیغات در سال ۱۴۵۰، زمانی که یوهان گوتنبرگ Johannes Gutenberg ماشین چاپ قابل حمل را اختراع کرد، با انتشار برگه‌های آگهی دستی، تبلیغات به شکل امروزی آن به مردم معرفی شد. در سال ۱۷۹۶، با تکمیل روش‌های لیتوگرافی، اولین پوستر تصویر سازی شده، به وجود آمد. به مرور زمان، مردم به دنبال جاهایی مناسب برای نسب آگهی‌های خود بودند تا در محدودهٔ زمانی مشخص، بیشترین بازدیدکننده و بالاترین تأثیر را داشته باشد، به این ترتیب، ستون‌ها و جعبه‌های ویژهٔ نصب آگهی در نقاط پر رفت‌وآمد شهرها برپا شد.

اولین بار تبلیغات در حاشیه جاده‌ها توسط بازرگانان و کسبه محلی آمریکایی به کار رفت. آنها علامت‌ها و تابلوهایی را بر دیوارها و نرده‌ها نقش می‌کردند یا پوسترهایی را بر روی تیرهای تلگراف، دیوارها و هر محل ممکن، نصب می‌کردند. در نیویورک در سال ۱۸۳۵، اولین پوستر بسیار بزرگ در فضای خارجی نصب شد. این پوستر ۱۵ متر مربعی، توسط چاپخانه جرد بل (Jared Bell) برای تبلیغ یک سیرک به چاپ رسید.

قرن بیستم و تحولات تبلیغاتی
در سال‌های ۱۹۰۰، در صنعت تولید آگهی‌نما اتفاق بزرگی رخ داد. صنایع و شرکت‌های بزرگ برای تبلیغ کالاهای خود در بازرارهای داخلی، به استفادهٔ گسترده‌ای از بیلبورد پرداختند و تصاویر بزرگ و پرجلوه از خمیردندان و صابون گرفته تا انواع خوراکی‌ها و نوشیدنی‌ها، بر روی بیلبوردها ظاهر شدند. در دوران جنگ، تبلیغات روی بیلبوردها، بر روی بسیج نیروها و دفاع از کشور و شعارهای وطن پرستانه متمرکز می‌شد و در دوران صلح، این تمرکز بر روی بهبود بخشیدن به شیوهٔ زندگی و تبلیغ برای آخرین دستاوردهای صنعتی بود.

وضعیت امروزی
با ظهور فناوری دیجیتال، تابلوهای دست‌نویس و نقاشی‌شده، جای خود را به نسخه‌هایی از تصاویر دیجیتالی داده است که بر روی هر نوع سطح ممکن، چاپ و نصب می‌شوند. این تصاویر در همه جا هستند، بدنهٔ اتوبوس‌ها، کیوسک‌ها، سردر مغازه‌ها، بدنهٔ تاکسی‌ها، داخل فروشگاه‌های بزرگ و فرودگاه نمونه‌هایی از مکان‌هایی هستند که در آن‌ها این تصاویر به چشم می‌خورند.

از ابتدایی‌ترین تمدنها تا به امروز، بشر از تابلوی آگهی-در هر شکل و اندازه- به امیدِ یافتن بازاری برای کالاهای مادی و معنوی خود سود جسته است و این کار موجب ارتقاء بسیاری از جنبه‌های زندگی شده‌است. آنها مبدل به یکی از محبوب‌ترین وسایل خبررسانی شده‌اند. بنا به گفتهٔ یکی از متخصصان، دلیل این محبوبیت یا به خاطر مخاطب فراوان و قیمت مناسب آن است یا به این دلیل که امروزه مردم بیشتر وقت خود را در خودروها و در حال تردد در خیابان‌ها می‌گذرانند، در هر صورت، تابلوهای آگهی، باقی خواهند ماند.

اجزا تشکیل دهنده
بیلبوردها با توجه به نیاز میتوانند شامل بخش های گوناگونی باشند، اما معمولا بخش های زیر را داراست:

فونداسیون: در زیر زمین است و وظیفه نگهداری بار کل سازه را دارد.
پایه: صفحه نگهدارنده بر روی آن سوار میشود و جهت ارتفاع بخشیدن به تابلو استفاده میشود.
صفحه نمایش آگهی: فریم نگهداری آگهی است. یعنی همان قسمت پشت بیلبورد.
رویه تابلو: جهت نصب آگهی استفاده میشود و سطحی صاف و یکدست دارد.
سیتم نور پردازی: معمولا پژکتور یا لامپ مهتابی است.
راهرو ها و نردبان های تعویض رویه.
کلیپس و سپری: جهت صاف نگهداشتن بنر برروی بیلبورد استفاده میشود. یعنی با کشیدن بنر، باعث میشود صاف نگهداشته شود.
آگهی: این بخش همواره تغییر میکند و آگهی های مشتریان برروی آن نصب میشود. معمولا به شکل بنر، فلکسی یا استیکر است.
انواع

تابلوهای آگهی چند نوعند:

یکی آن‌هایی که در مکان‌های بزرگ مثل بزرگ‌راه‌ها نصب می‌شوند که عمدتاً مستطیلی هستند.
دوم آن‌هایی که در پیاده‌روها نصب می‌شوند که چون فضای کمتری وجود دارد قطعشان عمودی است و سوم تابلوهایی که در راهروها یا آسانسورها و نصب شده است.
باید توجه داشت که قطع کار در نوع طراحی می‌تواند اثر داشته باشد. مثلاً در تابلوهای بزرگ که به آنها بیلبورد هم می‌گویند احتیاج نیست که حتماً رنگ‌هایی با کنتراست (تضاد) زیاد داشته باشیم. نکته دیگر این است که ما در میادین یا پارک‌ها تابلوهایی می‌بینیم که خیلی حساب شده هم هستند ولی متاسفانه استفادهٔ نادرست از قطع‌های متفاوت و هم استفاده از داربست‌هایی نامناسب‌تر باعث سردرگمی بیننده و از بین رفتن سلامت بصری آن‌ها می‌شوند.

نکتهٔ بعدی این است که رساندن پیام در زمان کم، ارزش زیادی دارد. بخاطر همین موضوع نباید در پوسترها و تابلوهای تبلیغاتی از عناصر تصویری زیادی استفاده کرد، مخصوصا در بزرگراه‌ها و مکانهای شلوغ، چون کسی که سوار ماشین است تا بیاید مفهوم تابلو را در آن شلوغی درک کند، عبور کرده و رفته است.

کاربردها
در بسیاری از کشورها، تخته‌های آگهی به مردم کمک می‌کنند تا جایی برای غذا خوردن، خوابیدن یا تهیه بنزین پیدا کنند، به خصوص در جایی مانند آمریکا، با بزرگراههای متعدد و مسافتهای طولانی و خالی از سکنه بین شهری، وجود چنین تابلوهایی برای مسافرین غریب و خسته، نعمتی است.

از طرفی تابلوهای آگهی، به بسیاری از شرکت‌ها و دارندگان صنایع مختلف کمک می‌کنند و وجود این تابلوهای بزرگ، برای شرکت‌ها و تجارت‌های نوپایی که قادر به پرداخت هزینهٔ تبلیغات تلویزیونی نیستند، بسیار مفید بوده است. در مقایسه با قیمت تبلیغات تلویزیونی و رادیویی و کم نتیجه بودن تبلیغات در داخل مجلات و روزنامه‌ها،بیلبورد، می‌تواند با هزینه کمتر، بیشترین تعداد مخاطب را داشته باشد.